Freelance ห้ามป่วย ห้ามพัก ห้ามรักหมอ หนังที่ตั้งใจธรรมดา ได้มีโอกาสไปดูหลังจากฟีดแบคหลายๆแห่ง เริ่มออกมาว่า อาร์ตว่ะ หนังแนว ไม่ใช่แบบGTH ซึ่งทำให้เราแป่วๆไประดับนึง ด้วยความที่ไม่เคยดูงานของผู้กำกับคนนี้ แต่เป็นผู้กำกับขวัญใจเด็กแนว ติสท์ ซึ่งนั่นคือเรื่องที่ทำให้เรากังวลระดับนึงก่อนไปดู ว่าแม่งจะรู้เรื่องป่าววะ (ไม่กังวลในระดับเดียวกับที่ได้ยินชื่อเป็นเอก รัตนเรือง แต่ให้ความรู้สึกกังวลแบบนั้น อารมณ์ระยะเริ่มแรก) แต่พอไปดูแล้ว ปรากฎว่า เราชอบอะ! ถ้านับในแง่ความบันเทิงของการเป็นหนังแล้ว มันคงจะธรรมดามาก ไม่ได้สุขสมแฮปปี้ ฟรุ้งฟริ้ง มีเหตุการณ์บังเอิญ หวานแหวว แบบนิยาย หรืออะไรเลย มันธรรมดา เดินเรื่องเรียบๆ เรื่อยๆ ไปจนจบ แต่เรากลับชอบตรงที่มันธรรมดานี่แหละ มันดูจับต้องได้ เข้าถึงได้ แบบคนธรรมดาทั่วๆไป พระเอกนางเอกคนธรรมดา ดำเนินชีวิตแบบธรรมดา มันธรรมดาจนเรารู้สึกว่ามันใกล้ตัวมากๆ เป็นเรื่องที่อาจจะเกิดกับใครก็ได้ ในแง่มุมไหนก็ได้ ขนาดธรรมดาเรื่อยๆ แต่เราดูแล้ว รู้สึกว่ามันมีอะไรหลายอย่างมากเลย
หนังสารคดีที่ได้ไปดูตามแรงเชียร์และเสียงชื่นชมอย่างล้นหลามจากเพจรีวิวหนังที่ติดตามอยู่ ซึ่งรอบที่ไปดูคือรอบสุดท้ายก่อการขยายเวลายืนโรงเพิ่มไปอีก ซึ่งก็สมควรมาก เพราะรอบนั้นคือเก้าอี้เต็มทุกที่นั่ง ปู่สมบูรณ์เป็นหนังที่ถ่ายทอดชีวิตจริงของปู่สมบูรณ์และย่าละเมียด คู่สามีภรรยาชาวเมืองอยุธยา เป็นเรื่องราวการดูแลกันและกันของปู่และย่า หนักไปทางปู่ดูแลย่า เพราะย่ามีหลายโรครุมเร้ามากมายจริงๆ ย่าละเมียดเป็นโรคไต ที่ต้องฟอกไตทุกๆสี่ชั่วโมง และปู่สมบูรณ์คือคนที่ทำหน้าที่นั้น จดน้ำเข้าออก เตรียมการฟอกไตทุกสี่ชม. พาไปอาบน้ำ ป้อนข้าว พาเข้านอน คือหนังทำให้เราเห็นง่ายๆ เลยว่าชีวิตคู่บางทีก็ไม่ได้ต้องการอะไรมากกว่าการดูแลกัน ในยามสุขและทุกข์ ไม่ต้องบอกรักโรแมนติกมากมาย เพราะทุกการกระทำของปู่สมบูรณ์แสดงให้เห็นมากกว่าคำพูดมากมาย