พอมานั่งคิดๆดู เอาจริงๆแล้วมันก็อาจจะทำลายเสน่ห์ของกรุงเทพไปจริงๆนั่นแหละ บ้านเมืองเรียบร้อย สะอาดขึ้น ส่วนใหญ่เค้าก็มีกัน แต่แบบรกรุงรัง วางของขายบนทางเท้าไม่ค่อยมี สำหรับนักท่องเที่ยวก็คงเป็นเสน่ห์อย่างนึงแหละ มาทั้งทีก็อยากเห็นอะไรแปลกใหม่ที่ที่บ้านไม่มี (เหมือนคนไทยเวลาไปเจอบ้านเมืองที่สะอาดเรียบร้อยเวลาไปต่างประเทศนั่นละ)
ได้อ่านกระทู้นึงเรื่องผังเมือง เลยทำให้คิดว่าจริงๆแล้วความวิบัติของร้านบนทางเท้าอาจจะมาจากผังเมืองกรุงเทพก็ได้นะ เค้าว่าในต่างประเทศ การทำผังเมืองเป็นบล็อก จะช่วยเรื่องรถติด และทำให้ดูปลอดภัยที่จะเดินเพราะมันทั่วถึงกันง่าย ร้านรวงริมทางก็เปิดกันเพราะคนเดิน แต่ของไทย พี่เล่นตัดเป็นแนวยาว ทำให้บางช่วงที่คนไม่แน่นก็โหวงไปเลย ช่วงที่คนเดินก็อัดแน่นร้านรวงริมทางก็ขายได้ คนเลยอยากมาขายจนตั้งล้นออกมาบนทางเท้า แล้วก็อีรุงตุงนังกันมาจนวันนี้ละมั้ง
แต่ประเด็นอยู่ที่ว่า คนจัดอันดับ นักท่องเที่ยว นั้นมาแล้วก็ไป ไม่ต้องมาทนอยู่กับความเบียดเสียดบนทางเท้า จนต้องลงไปเดินบนนถนน ความสกปรกของทางเท้าจากขยะอาหาร เสื้อผ้า ของขาย ไหนจะน้ำเสียที่เททิ้งลงไปอีก คือมันอาจจะเป็นเสน่ห์ก็จริง แต่คนกรุงเทพทุกข์ทนโคตร นอกจากจะต้องเบียดกับร้านบนทางเท้าแล้ว ยังต้องเบียดกับมอเตอร์ไซต์บนทางเท้าอีกด้วย สุดท้ายทำไงเดินถนน เบียดกับรถสิจ้ะ
ไม่นับว่าแม่ค้าริมถนนพวกนี้โคตรเอาเปรียบแม่ค้าที่เช่าที่อย่างถูกต้องขนาดไหนนะ ค่าเช่าฟรี(จ่ายส่วยไม่นับละกันเนอะ) ค่าทำความสะอาดไม่ต้อง โยนลงพื้น เทลงท่อไปเลย แต่อย่างว่าเมื่อก่อนคนไม่รู้จะทำอะไรก็ไปขายอาหาร ขายเสื้อผ้ากันโครมๆ เพราะยังไงคนเดินดินก็ต้องกินอยู่ดี (ตอนนี้คงต้องเปิดร้านกาแฟ) เราก็เคยพลาดไปอุดหนุนแม่ค้าพวกนี้อยู่
เราก็เสียดายเสน่ห์ของกรุงเทพนะ ถ้ามันจะหายไป ร้านก๋วยเตี๋ยวลุยสวนหน้าสีลมที่ซื้อทุกวันย้ายหายไปไหนจนทุกวันนี้ก็ยังหาไม่เจอ แต่ เรายังจำความรู้สึกวันแรกที่ห้ามขายได้ แล้วทางเท้าโล่งๆที่คิดถึงก็ไม่ต้องรอเฉพาะวันจันทร์อีกต่อไป เคยเดินหน้าสีลมตอนเช้าๆ วันที่มีร้านกับวันที่ไม่มีร้าน ความเร็วในการไปถึงจุดหมาย ต่างกันลิบลับ คิดยังไงก็อยากได้ทางเท้าคืนมากกว่า นักท่องเที่ยวก็ไปเดินโซนที่เค้าจัดไว้ให้ละกันเนอะ