วันนี้เราตื่นเช้าหน่อย เพื่อรีบออกไปหาอะไรกินให้เสร็จประมาณ7.30 (นัดคนขับรถไว้เวลานี้) มื้อเช้าวันนี้เป็นบัคเกตลาว (ได้ลองซักที) รสชาติยังเฉยๆไม่ประทับใจมาก เป็นร้านเดียวกับที่เรามากินมื้อเที่ยงเมื่อวาน
รถที่ไปวันนี้ก็ยังใช้คนเดิมกับเมื่อวาน แม้จะเจอดอกค่าน้ำมันมาแล้วก็ตาม เรียกง่ายๆว่าไม่เข็ด ซึ่งวันนี้ก็ประทับใจยิ่งกว่าเดิมอีก เมื่อวานโดนเรื่องค่าน้ำมันรถไปแล้ว วันนี้เราเลยตกลงราคารวมทุกอย่างที่3500บาท ตอนแรกถามที่โรงแรม ราคาแรก3500 แต่พอบอกไปดอนเดดด้วยกลายเป็น3800ซะอย่างนั้น
นี่เป็นความผิดพลาดของการไม่หาข้อมูลไปของเราเองเพราะว่าน้ำตกหลี่ผีที่จะไปอยู่บนดอนเดด และดอนเดดคือดอนกลางแม่น้ำโขง ตัวดอนเดดไม่มีอะไร แต่มีกิจกรรมบนดอนเดด (ชมโลมา น้ำตกหลี่ผี และอื่นๆ) คือจะไปต้องนั่งเรือจากฝั่งไปที่ดอนเดดแล้วค่อยไปที่น้ำตก แต่เราไม่ได้หาข้อมูลอะไรไป เลยคิดว่ามันอยู่คนละที่กัน ORZ ต้องนั่งรถต่อๆไป ซึ่งความจริงแล้วราคาที่บวกเพิ่มขึ้นอาจจะเป็นค่าเรือข้ามฟากก็ได้ (เราไม่รู้ว่าต้องนั่งเรือไป เลยไม่ได้ถาม)
สิ่งที่ประทับใจยิ่งกว่าของคนรถวันนี้คือ วันนี้คนรถของเรามาแบบสมบูรณ์มาก มาพร้อมครอบครัวพ่อแม่ลูก และแวะเอาลูกไปส่ง และเค้าจะไปเที่ยวด้วย (ไม่แปลกต้องขับรถไป) และเมียเค้าจะไปเที่ยวด้วย (ห่ะ) เริ่ดดดด (เด็ดกว่าคือให้เราจ่ายให้ด้วย ซะงั้น)และมาพร้อมฝีมือการขับรถที่สุดยอดมาก! ปาด และคร่อมเลน และบีบแตรไล่ทุกสิ่งที่ขวางหน้า
ก็นั่งรถหลับโยกกันมันส์เลยประมาณ เกือบสามชม.ก็มาถึงน้ำตกคอนพะเพ็ง
แอบตกใจกับค่าเข้าหน่อย วันนี้ค่าเข้าคนละลีกกะเมื่อวานเลย เปิดมาที่หลักหมื่นเลย จากนั้นก็เดินเข้าไปไม่ลึกมากก็จะถึงจุดชมวิวและได้พบกับน้ำตกคอนพะเพ็งที่อลังการ มหานทีมาก
เมื่อชมวิวจากด้านบนเสร็จก็ได้เวลาปีนป่ายอีกครั้ง (ทำเป็นลืมความเมื่อยล้าจากเมื่อวานไปก่อน) เพื่อลงไปสัมผัสความยิ่งใหญ่เบื้องล่าง ซึ่งอลังการจริง
เมื่อเสร็จจากคอนพะเพ็งเราก็นั่งรถต่อไปที่ท่าเรือนากะสัง เป็นท่าเรือข้ามฟากไปที่ฝั่งดอนเดด (ช็อทนี้เป็นจุดที่ได้ยินคนเก็บค่าตั๋วเรือจะเก็บค่าตั๋วสองสามีภรรยา สองใบ แต่เค้าต่อรองเหลือใบเดียว และให้เราจ่ายโดยอ้างว่าเป็นค่าของรถ ซึ่งเราก็ทำเนียนไป เพราะแค่ใบเดียวให้คนรถไปนำทางต่อ…..ซึ่งไม่น่าคิดอย่างนั้นเลย เพราะสองสามีบอกเราแล้วว่านี่ก็เป็นการมาครั้งแรกเหมือนกัน ORZ)
นั่งเรือชมวิวมาแปปนึงก็มาถึงดอนเดด แบบงงๆ คือ ณ จุดนั้นยังไม่รู้เลยว่าที่มาจอดคือถึงแล้ว
พอลงเรือเสร็จก็เดินหาทางไปต่อแบบงงๆ คนรถก็บอกว่าให้เช่ารถไปน้ำตกหลี่ผีต่อ ค่าเช่า180,000kip (ไม่แน่ใจว่ารวมไปที่อื่นๆหรือป่าว เพราะสยองราคาเลยไม่ได้ถามต่อ)ณ จุดนั้น เราหยุดค้างกันไปสิบวิเลย อาจจะเพราะช็อกที่วันนี้มีแต่รายจ่ายก้อนใหญ่และจ่ายมาไม่หยุดเลย ก็เลยหยุดตัดสินใจกันเดินไปเดินมาแปปนึง จะเดินไหม จักรยานไหม (คือทางไม่ค่อยดีเท่าไหร่สำหรับมือใหม่หัดจักรยาน) เดินไปเดินมาสุดท้ายเราก็จะปั่นจักรยานกัน แน่นอนคนรถและเมียไม่ได้ไปกับเราด้วย
ก็ปั่นจักรยานกันหัวแดง ตากแดด ชมวิว ชมนา ดูหมู กันไปเรื่อยๆ
จนมาถึงสะพานมิตรภาพ….ที่จัดการเก็บเงินค่าเข้าน้ำตกตั้งแต่ตรงนี้เลย (แม้จะต้องปั่นต่อไปอีกพักนึงก็ตาม)
จากนั้นก็พักทานข้าวเที่ยง ทุกคนพร้อมใจกันสั่งข้าวผัดหมู และกินอย่างเงียบเชียบมาก (แถมคนรถโทรมาฝากซื้อข้าวอีก เริ่ดดดด)
แล้วก็ปั่นหัวแดงกันต่อไปจนถึงน้ำตกหลี่ผี อันโด่งดัง ก็เดินตามทางเข้าไปเรื่อยๆ ทางเดินสบายๆไม่ลำบากมาก
เมื่อเสร็จจากน้ำตก เราเลยตัดสินใจจะไปดูปลาโลมากัน จะอยู่ตรงทางแยกที่เลี้ยวไปน้ำตก แต่คราวนี้ให้ตรงไป ปั่นไปประมาณ700เมตร ก็ไปถึงท่าเรือ นั่งเรือออกไปดูจะใช้เวลาประมาณ ชม.นึง ก็ทำการต่อราคาและตกลงกัน แล้วก็เดินไปขึ้นเรือ…..แต่เดี๋ยวก่อน ณ จุดที่กำลังดูเรือที่จะขึ้น กำลังเดินไปขึ้นเรือ คนรถที่น่ารักก็โทรมาหาเราว่า เรือข้ามฟากจะหมดแล้ว (บ่ายสามโมง) ให้เรารีบกลับมาเพราะเดี๋ยวจะไม่มีเรือกลับ เป็นอันว่าจากปลาโลมา มาแบบงงๆเซ็งๆ แล้วก็รีบถีบรถกลับมา แล้วก็นั่งเรือข้ามฟากกลับ และนั่งรถกลับมาแบบเหนื่อยๆตลอดทาง
มื้อเย็นวันนี้เลยจบที่ห้องอาหารโรงแรม เพราะเราปวดเมื่อยต่อเนื่องมากๆ พอลงรถเสร็จรีบจัดการหายาคลายกล้ามเนื้อมาอย่างด่วน เพราะเรายังต้องเดินทางอีกไกล และมีลางสังหรณ์ว่ามันน่าหนักหนาไปอีกพอควร (ดีที่คาดเดาไม่ถูกมาก)
