กลยุทธ์การสร้างม็อบ

มานั่งนึกๆดูถึงวัฒนธรรมการก่อม็อบที่ผ่านๆมา (มาถี่เหลือเกิน) ม็อบพธม.นี่เป็นอะไรที่กำหนดบรรทัดฐานและวัฒนธรรมการก่อม็อบในเมืองไทยมากๆนะ อาจจะเพราะเป็นม็อบแรกก็ได้ อะไรก็สดใหม่ เป็นการทำม็อบให้เป็นเรื่องบันเทิงที่ทุกคนเข้าถึงได้

เป็นเรื่องการตลาดอย่างสมบูรณ์เพื่อให้ทุกคนสนใจ สร้างกลุ่มลูกค้าให้ได้มากที่สุด(จำนวนผู้ชุมนุนมนั่นแหละ) ต้องสร้างแบรนด์ขึ้นมาให้ได้ ให้คนจำได้ ทำให้เป็นกระแสให้ได้ ให้คนอยากมาร่วม “เป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์(ชาติม็อบ)”

วันนี้เลยขอมานำเสนอสิบเอ็ดข้อสังเกตในการสร้างม็อบในไทยแลนด์ แดนนักประท้วง

จะสร้างแบรนด์ของม็อบได้อย่างไร??

อย่างแรก ต้องมีจุดขาย

ว่าม็อบมาเพื่ออะไรส่วนมากก็จะมากันเพื่อ “ไล่นายก” “ไล่นายก” “ไม่เอาพรบ.นิรโทษกรรม+ล้มล้างระบอบทักษิณ+ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง และไล่นายก” (จุดยืนเยอะเกินไปคีย์แมสเสจจะสื่อออกมาไม่ชัดนะว่ามาทำอะไรกัน คนจะงงเอาได้)

อย่างที่สอง โค้ดเชียร์(?)

หลักการคือต้องสั้นๆ ง่ายๆ เป็นเหมือนภาพจำ เป็นคำแสดงตัวตนของกลุ่ม พูดแล้วจะต้องนึกถึงให้ได้ว่ากลุ่มไหน “ทักษิณ ออกไป” “พี่น้องคร้าบบบบบ” “ร่วมต่อสู้เพื่อชาติ? ครั้งสุดท้าย? ล้มล้างระบอบทักษิณ ปฏิรูปก่อนเลือกตั้ง” ม็อบพธม.นี่ถือว่าทำได้ดีมากๆ มาเต็มแบบงานเชียร์เลย มีโค้ดเชียร์ที่จำง่าย พูดรับส่งกันได้ด้วย ถ้าแสดงจุดยืนที่มาก่อม็อบได้จะถือเป็นโบนัส

อย่างที่สาม ต้องมีคำที่แสดงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน

“พันธมิตรประชาชน” “แนวร่วม”“มวลมหาประชาชน”คีย์สำคัญคือ ห้ามซ้ำ!! กับม็อบก่อนหน้าจะอะไรก็ได้ แค่แสดงเรื่องจำนวนได้จะดี ถ้าแสดงว่ามี”จำนวนมาก”ยิ่งดี

อย่างที่สี่ ชื่อม็อบ!!

ตั้งสั้นๆไม่ได้ ต้องยาวๆๆๆๆๆ แล้วเอามาย่อ(แล้วทำไมไม่ตั้งสั้นๆ?) มีคีย์เวิร์ดในการตั้งไม่ยาก แค่มีคำว่า “เพื่อประชาชน” “เพื่อประชาธิปไตย” “แห่งประเทศไทย” “เพื่อประเทศไทย” “เพื่ออนาคต” “เพื่อลูกหลาน” “เพื่อแผ่นดิน” (จะได้อารมณ์ร่วมมากเป็นพิเศษ) จะแถม”เพื่อศาสนา”อะไรมาเพิ่มก็ได้ แต่อาจจะเป็นการจำกัดกลุ่มเป้าหมายเกินไป หลักๆคือให้เลือกทำเพื่ออะไรสักอย่างกว้างๆเข้าไว้ ถ้าเพลย์เซฟก็ “เพื่อชาติ”

หลักการตั้ง ก็ง่ายๆ เลือกมาคำนึงว่าม็อบนี้จะทำเพื่ออะไร หรือจะเอาทุกเพื่อก็ได้ จับมาผูกติดกับคำที่แสดงความเป็นอันหนึ่งอันเดียวกัน แล้วก็ย่อซะ

อย่างที่ห้า ผู้นำม็อบหรือแบรนด์แอมบาสเดอร์ต้องมี

จะเป็นใครก็ได้ นักข่าว นัก? นักการเมืองก็ได้หมด คีย์สำคัญคือต้องพยายามทำให้แบรนด์แอมบาสเดอร์เป็นบุคคลที่จับต้องได้ “สนธิลิ้ม” “ตู่ เต้น(เหวง?ไม่นับละกัน)” “กำนันสุเทพ” จะเห็นได้ว่าทุกม็อบ พยายามทำให้จับต้องได้ด้วยการเรียกชื่อเล่นมั่ง หรือทำเหมือนเป็นคนข้างบ้าน อาทิเรียกเพิ่มว่ากำนัน

อย่างที่หก เอกลักษณ์ของม็อบ

จะมีหลักๆคือเรื่องของอุปกรณ์และสีของม็อบเพื่อให้เป็นภาพจำง่ายๆ

อุปกรณ์ประกอบ ต้องมาเต็ม “มือตบ” “ตีนตบ” “นกหวีด” …..ม็อบหน้ายังมีช่องให้เล่นอยู่ พัดลม ปลอกหมอน ไม้กวาด ไม้ถูพื้น ที่โกยผงยังเอามาใช้ได้ จะให้ดีต้องหาความหมายไปเกาะให้ได้ อาทิ กวาดขยะแผ่นดิน ทำความสะอาดประเทศ ถ้าไม่มีความหมายล่ะ? ก็ไม่เป็นไรเอามาเป็นอุปกรณ์ได้ ใจความสำคัญจริงๆคือต้องสร้าง”ความรำคาญทางเสียง”ให้ได้

สีสัญลักษณ์ “สีเหลือง” “สีแดง” “ธงชาติ” …..หลักการง่ายคือ ห้ามซ้ำ!! กับม็อบก่อนหน้า ถ้าแตกออกมาจากม็อบเดิมจะใช้สีเดิมหรือเติมเพิ่มเข้าไปได้ไม่ว่ากัน ใช้สีพื้นฐานที่ใส่กันทุกบ้านก็จะดี จะได้เหมารวมง่ายๆ เอ้ยจะได้หาเสื้อใส่มาร่วมง่ายๆ ถ้ากระแสม็อบแรงสีประจำม็อบนั้นจะเกิด จะทำให้คนนอกใส่ไม่ได้เลยทีเดียว ขนาดเสื้องานบอลธรรมศาสตร์ยังต้องหลบจากสีประจำมหาวิทยาลัยไปเป็นเสื้อขาวคาดลายธงชาติเลย โชคดีที่ปีนั้นไม่มีกปปส. ไม่งั้นคงต้องเสื้อขาวล้วนขึ้นสแตนด์…..ฝากถึงม็อบหน้าว่า เอาสียากๆหน่อยก็จะดี ไม่มีเสื้อจะใส่แล้วววว

อย่างที่เจ็ด จุดขายเพิ่มเติมเพื่อความเก๋

อาจจะทำผ่านภาษาของม็อบก็ได้ ทำให้เหนือกว่าม็อบอื่น เมื่อก่อนอาจจะแค่ภาษาไทยอย่างเดียวได้ ตอนนี้กปปส.ยุคนี้มาเหนือกว่าทุกม็อบด้วยเวอร์ชั่นสองภาษาอีก เซทระดับให้เหนือขึ้นไปอีก ม็อบหน้าจะมาไก่กาภาษาไทยอย่างเดียวไม่ได้แล้วนะ

อย่างที่แปด สถานที่ชุมนุม

อันนี้สามารถซ้ำได้ แต่ต้องเป็นสถานที่กว้างๆให้คนมารวมกันได้เยอะๆ สนามหลวง หรือที่ใหม่ยอดฮิตอย่างสวนลุมก็ว่ากันไป แต่ถ้าจะให้เหนือคือต้องทำให้รถติดด้วยจะถือว่าใช้ได้ อย่างการชุมนุนมปิดถนนอันนี้ถือว่าเหนือ

อย่างที่เก้า ปิด ปิด ปิด

มาชุมนุมแล้วจะมานั่งฟังปราศรัย ตบมือ ร้องเชียร์กันอย่างเดียวไม่ได้ ต้องมีการออกกำลังกายกันบ้าง ด้วยการปิดสถานที่ต่างๆ เท่าที่จะสรรหานึกกันมาได้ แต่ไม่ควรซ้ำกับม็อบก่อนหน้า (ซ้ำได้แต่ต้องมีคิดเพิ่มด้วย) อย่างเช่นม็อบก่อนปิดสยาม ม็อบใหม่สามารถปิดสยามได้เหมือนกัน แต่ต้องเพิ่มปิดศูนย์ราชการเข้ามาด้วย อย่างนี้ได้ ส่วนทำเนียบเป็นสถานที่เบสิค ที่ยังไงก็ต้องไปปิดห้ามขาดห้ามลืม

อย่างที่สิบ สำคัญสุด ท่าบังคับของม็อบ

ท่าบังคับนี้จะเกิดเป็นภาพจำของม็อบเลย ทุกคนจะจำได้หมดว่าม็อบนี้ทำอะไรเด็ดๆไว้บ้าง ท่าบังคับนี้จะต้องเล่นให้ยาก เล่นให้ใหญ่เข้าไว้ ท่าบังคับนั้นก็คือ”การปิด” แล้วต้องปิดของชิ้นใหญ่ๆเท่านั้น ในประเทศกรุงเทพนี้มีอะไรใหญ่ต้องขุดมาปิดให้หมด (อาจจะเพิ่มกิจกรรมอื่นเข้ามาได้) “ปิดสนามบิน” “ปิดใจกลางเมือง+เผาเมือง+วอแวกับโรงพยาบาล” “ปิดกรุงเทพ+ปิดศูนย์ราชการ+ปิดโทลล์เวย์+บูชากรวย” ข้อสำคัญของท่าบังคับคือ ห้ามซ้ำ!!กับม็อบก่อนหน้า(ถ้าจะซ้ำต้องมีของใหม่มาด้วย) และที่สำคัญต้องทำให้ชิบหายกว่าม็อบก่อนหน้าที่เคยทำมาให้ได้…..ม็อบหน้าบอกเลยลำบากแล้ว

อย่างที่สิบเอ็ด ของแถมคาถากันพวกวอแว

ถ้าใครมาโวยวายตั้งคำถามกับท่าบังคับ ให้”อ้าง”ถึงม็อบก่อนหน้าซะ “ม็อบก่อนก็ทำ” ถ้ายังวอแวไม่เลิก ให้พูดคำเดียวสั้น “ทำเพื่อชาติ”

ปล.ชาติคงซึ้งเนอะ ทำเพื่อตรู แต่ขยันทำตรูชิบหายกันจัง